ditirambic, -ă
Parte de vorbire: adj.
Etimologie: (fr. dithyrambique, lat. dithyrambicus)
Etimologie: (fr. dithyrambique, lat. dithyrambicus)
1. referitor la ditirambi, de natura ditirambilor.
2. (fig.; despre stil, vorbire) exagerat laudativ; foarte elogios.